Terwijl een donkere schaduw over de weerkaarten van Midden-Europa glijdt, reist een vrouw in een busje langs de oevers van de Donau, van de bron in het Zwarte Woud tot de monding in de Zwarte Zee. Welke stemmen stijgen op uit de rivier?
Archeologische opgravingen en eeuwenoude verhalen, confronterende vragen en dromen, lichamelijke transformaties en vergeten vrouwen geven richting aan de mentale reis van een jonge schrijfster die moeder wordt.
Overal staan vrouwen op uit rivieren. Ze richten zich op uit het duister waar de geschiedenis hen toe heeft veroordeeld. Ze spreken met een stem die van diep komt, die begraven leek maar die alleen maar aan het rijpen was, eeuwen aan kracht heeft gewonnen.
Ze zingen.
"We hebben hetzelfde grondplan. Ze is een bloedsomloop, een gesloten eenheid, een in zichzelf overlopend lichaam. Een vrouw, wild stromend in een waterbekken, met haar slingerende armen en aders vloeiend door Europa. Haar golvende lichaam volgt de cyclus van het bloed, van aanwas en afvloeiing, haar getijde is dat van vruchtbaarheid, leven en niet-leven."
Foto: Damon De Backer
De Standaard, * * * *
"Lees en huiver, lees en zing mee."
HUMO, * * * *
"De stem van Sulina’ van Anneleen Van Offel is een bijzondere aanwinst voor de Nederlandstalige letteren"
En ook in HUMO een prachtig, diepgaande lezing van het boek. "Met een taal die aan je lijf gaat kleven, toont Van Offel hoe zwangerschap en moederschap nog te weinig gezien worden als ingrijpende transformaties. Met elke baby wordt ook een moeder geboren die de grootste schokgolven alleen moet doorstaan. "
Knack Focus, * * * *
"De stem van Sulina culmineert in wellicht de mooiste en spannendste beschrijving ooit van een bevalling."
Erg blij ook met de woorden van Knack. "Een meditatie over de wildernis in onszelf en een ode aan de vruchtbare vrouwelijkheid."
Lees hier het bijhorende interview: "Hoe we naar rivieren kijken, zegt iets over hoe we naar onze samenleving kijken"
De Tijd
"De veelzijdigheid van haar vertelkunst is jaloersmakend"
"Van Offel creëert een verleidelijke mix van reisreportage en essayistiek, autobiografie en cultuurgeschiedenis. De veelzijdigheid van haar vertelkunst is jaloersmakend. In heldere, sprankelende zinnen rijgt ze sprookjes, reisverhalen en scherpzinnige mijmeringen aan elkaar, om moeiteloos over te gaan in een extatische, woedende woordenstroom waarmee ze eeuwenlang onrecht tegenover vrouwen van zich af spuwt."
Veel lof in De Tijd, lees hier de volledige recensie!
De stem van Sulina kreeg een bijzonder zachte landing in De Standaard. "Als een rivier vertakt de vertelling zich. De verteller springt van heden naar verleden en terug, laat het reisverhaal overlopen in familiegeschiedenis, kunstkritiek en autobiografie. Door het verweven van allerhande gebeurtenissen en waarnemingen wordt de tekst een woekering van motieven en symbolen, waarin voortdurend nieuwe verbanden worden gelegd. Zo spiegelt Van Offel het huis en de bus aan de baarmoeder, de rivier aan de gedeelde bloedsomloop van moeder en kind, en aan haar eigen tekst- en melkproductie. De roman openbaart zich als een netwerk van betekenissen, dat vonkt en knettert van de vondsten."
Lees het bijhorende interview: "Niet elke schrijfster heeft het privilege om er een te worden."
Verschenen op 7 mei
Een lyrische roman over de geboorte van een moeder, zwervende zielen en de ziel van het zwerven, geschreven met de stuwende kracht van een wereldrivier.
